Darağacında Ki Şiir
Kaç vebal sığar bir vedaya
Kaç defa katleder çaresiz bir yüreği Unutma Bir nefesle varolan herşey En sevdiğin bile olsa Gün gelir uğurlanır bir selayla.. Zulamda saklı sen kokulu mürekkeple Sığmazdım hiç bir şehre Hiç bir sokağa Çürürdü utancından gölgem İsyan dolaşırdı Yosunlu kaldırımlarda kimsesizliğim.. Ne vakittir tebessümü eksik yüzümün Kendimi kırıp incittim aynalarda Acım dinmiş olsun isterdim Bir rüyadan uyandığımda Toprağa düşerdi alnımın akı Ve yıkılırdı Kalbimin sana olan bütün inancı.. Kaç vakitlik yalnızlığa niyetlendin ki Takvim yaprakları sayılmıyor yokluğunda.. ve ben bilir misin kaç ahı temizledim gözyaşlarıyla.. Kahreden zamanin koynunda Sensiz bir gün daha mayalanmadan Harfleri asıyorum yokluğuna Bir şiir daha çıkıyor usul usul darağacına... Ayfer Aksoy |
Kendimi kırıp incittim aynalarda
Acım dinmiş olsun isterdim
Bir rüyadan uyandığımda.
Toprağa düşerdi alnımın akı
Ve yıkılırdı
Kalbimin sana olan bütün inancı..
şiir ve seslendirme de gerçekten mükemmel olmuş,alkışlıyorum.