Daha dün gibi, Yaðmurlu bir Mayýs akþamýydý, ciðerlerimde zývanalarý söndürdüðüm dar bir vakitte, yükünü tutmuþ, dumanlý bir kara tren gibi yakýp geçiyordu boðazýmý ýlýk nefesin, dað olsan eteklerini titretecek kadar yapayalnýz bir akþamda ... Islak kaldýrýmlara yansýdý o siyah saçlarýn, Gök kuþaðýnýn yedi rengi sanki saçlarýn, yaðmur bulutlarýydý saçlarýn, yanýk bir türkünün nakaratý saçlarýn, gün batýmý saçlarýn, saçlarýn daha bir sürü güzel þeydi aslýnda ...
Kilometrelerce süren, uçsuz bucaksýz papatya tarlasý mesela, Tuttuktan sonra dikenlerini ciðerlerime batýran, tutsak bir gül demeti yýðýnla ...
Ve kanatan, Kanatan, Kanatan sonrasýnda ... Rafet Türk Sosyal Medyada Paylaşın:
rafet42 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.