Ben sustum artýk... Dayanamýyorum. Acýlar yüreðimde Can beden de çýktý, çýkacak, Ama neyleyim, Susuyorum... Gözlerimde yaþ Elimi kaldýrýp silemiyorum. Susuyorum... Yutkunuyorum. Avaz avaz baðýrdýðým an sesim soluðum çýkmasada, Senli Günlerimin hatýrýna... Ölüm bana yoldaþ olsada, Gülümseyiþim sadece sana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
rafet42 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.