Goethe'nin Marienbad Ağıdı'ndan

Artýk ne bekleyebilirim, yeniden
Buluþsam da o gonca çiçekten
Cennet ve cehennem seni bekliyor
Duygular kararsýzlýk dalgalarýnda sarsýlýrken,
Bitsin bu kuþkular artýk! Ýþte gök kapýnda
Kaldýrýyor yerden seni kollarýyla


Ýþte cennete kabul edildin, keþke
Deðer olsaydýn sonsuz güzel hayata
Artýk ne istek, ne umut, ne tutku kaldý
Burasýydý yöneldiðin içten çabalarla
Karþýnda görünce eþsiz güzelliði
Yanýk gözyaþlarýnýn kaynaðý tükendi

Gün nasýl da hýzla çarptý kanatlarýný
Zamaný önüne katýp sürer gibi
Akþamki öpücük bir mühür dudaklarda
Yarýnki güneþin de aynen göreceði
Sakin bir yürüyüþteydi zaman,
Kýz kardeþler gibi, benzer ve benzemeyen

Son öpücüðün nasýl da tatlý kýyýcýlýðý
Kesiveriyor aþkýn kusursuz örgüsünü
Þimdi acele, tedirgin koþan, sakýnýp eþiðinden
Ardýndan alevler içinde bir melek geliyor gibi
Göz, karanlýk yola yorgun bakýyor
Dönüp baktý: Kapý kilitli duruyor

Þimdi kendine bile kilitli olan bu gönül
Sanki hiç açýlmamýþ, mutluluk saatlerini
Gökteki bütün yýldýzlarla yarýþarak
Onun yanýnda hiç yaþamamýþ gibi
Usanmýþ, utanmýþ, bungun, hüzünlü
Karanlýklar içinde soluksuz gönlü

Bu dünyadan geride ne kaldý? Sarp kayalar
Kutsal gölgelerle taçlandýrýlmadý mý?
Ürünler olgunlaþmadý mý? Yeþillikler canlý,
Irmak ve otlaklar boyunca uzanmýyor mu?
Ve yeryüzü ötesinin büyüklüðü
Biçimli ve biçimsiz kubbelenmiyor mu?

Nasýl da aydýnlýk ve kýrýlgan, hafif ve ince
Ciddi bulutlar korosundan altý kanatlý melek
Týpký o, yukarýdaki mavi gök
Buhar gibi karýþýveren maviliðe
Böylece gördün danslar içinde sevinçli
O, sevgililer sevgilisini.

Yalnýzca birkaç dakika izin sana
Onun yerine bir hayli tutup býrakmaya
Yüreðine geri dön, daha kolay bulabilirsin orda
Deðiþen biçimlere oynarken onu.
Pek çok resim giderek oluþturuyor birini
Böyle binlerce kez ve hep hep sevgili

Kapýlarda bekliyordu, karþýlar gibi
Adým adým mutlu etti beni
Bir daha koþtu son öpücükten sonra
Bir son daha kondurmaya dudaklarýma
Nasýlda canlý þimdi anýsý
Ýçimde alevden harflerle yazýlý.

O gönül ki, yüksek surlar yaptýrmýþ
Ýçinde korumak için kendini ve sevdiðini
Onun yerine de sevinç duyuyor bu aþktan
Yalnýzca ona açýnca kapýlarýný tanýyor kendini
Böylece kendi sýnýrlarý içinde daha özgür
Ve yalnýzca ona teþekkür için atýyor yüreði

Sevme gücü ve gereksinim
Karþýlýklý sevgiyle yok edildi
Sevinçli tasarýlar için umudun neþesi
Karar ve eylem için hemen bulundu
Aþk bir heyecansa seven için,
Ben en hoþ örneðiyim bunun.

Beni böyle kýlan onun varlýðý! Nasýl bunaltýcý
Bir korku akýl ve beden üstünde, istenmeyen aðýrlýk:
Tüyler ürpertici hayaller dolu
Yürek boþluðunun ýssýzlýðýnda.
Þimdi eþikte umudun bilinen þafaðý
Iþýyor güneþin yumuþak aydýnlýðýnda.

Tanrý’nýn verdiði huzuru bu evrende
Akýldan çok mutluluk veren - okuduðumuza göre -
Karþýlaþtýrýyorum aþkýn huzuruyla,
Sonsuzca sevdiðin yanýndaysa bu dünyada
Gönül rahatlar, bozamaz hiçbir þey o derinde
Duran anlamý, o anlam ait olmaktýr sevdiðine...
Sosyal Medyada Paylaşın: