Gerdek (Brautnacht)

Gerdekte, düðün aleminden uzak,
Oturmuþ Amor sana sadýk ve titriyor,
Sakýn ha misafirlerin sýrlarý fýrýldak
Gelin döþeðinin gizemini bozmasýn diyor.
Mistik kutsal pýrýltýlar parýldýyor
Önünde alevlerin mat altýný;
Bir buhur anaforu etrafý sarýyor,
Doðanýn zevkini çýkarasýnýz diye azýlý.

Nasýl çarpýyor yüreðin saatin çaldýðýnda,
Konuklarýnýn gürültüsünü kovan.
Nasýl da yanýyorsun o güzel dudaklara,
Birazdan kapanan ve tamanen susan.
Acele ediyorsun, bitirmek için herþeyi,
Onunla kutsal yere doðru girmeye;
Ateþ, bekçinin ellerinde evrenin neyi
Azalýyor, mum gibi sakince bitmeye.

Nasýl da sarsýlýyor buselerinin çokluðunda
Göðüsleri ve mut çehresi;
Ancak cesaretin erkini zorluyor anýnda.
Ki ürperten sadece þiddeti,
Amor yardým ediyor onu çabucak soymaya,
Ama senin yarýn kadar çevik deðil;
Ve sonra sýmsýký kapatýyor gözlerini, güya
Muzip, uslu, bilakis aranýzda rezil.



© Çeviri: Musa Aksoy

Sosyal Medyada Paylaşın: