UMUTSUZ BİR ŞARKI
Çýkýp geliyor hayalin beni saran geceden.
Denize karýþtýrýyor inatçý yakýnýþýný ýrmak.
Terk edilmiþ, gün batýmýndaki rýhtýmlar gibi.
Ayrýlýk saati bu, ey terk edilmiþ!
Yaðýyor yüreðime soðuk taç yapraklarý.
Ey yýkýntý uçurumu, vahþi maðarasý kaza geçirenlerin.
Sende toplanýr savaþlar ve uçuþlar.
Yükselir senden þarký kuþlarýnýn kanatlarý.
Bir uzaklýk gibi yuttun her þeyi.
Deniz gibi, zaman gibi sende battý her þey!
Saldýrý ve öpüþün mutlu saatiydi o.
Deniz feneri gibi parýldayan o esrime saati.
Uçuþ korkusu, kör dalgýç öfkesi,
çalkantýlý esrikliði aþkýn, sende battý her þey!
Kanatlandý, yaralandý ruhum pusun çocukluðunda.
Kayýp keþif, sende battý her þey!
Sarýp sarmaladýn acýyý, tutunuyorsun arzuya,
kendinden geçmiþsin üzüntüyle, sende battý her þey!
Ýttim gölge duvarýný geriye,
arzu ve eylemin ötesine, yürüdüm gittim.
Ah, ten, benim tenim, sevip yitirdiðim kadýn,
seni çaðýrýyorum yaslý saatte, sana adýyorum þarkýmý.
Ýçine aldýn sonsuz sevecenliði bir fanus gibi
ve tuz buz etti seni sonsuz unutuluþ.
Oradaydý adalarýn kara yalnýzlýðý,
orada sevda kadýný, sardý kollarýn beni.
Susuzluk ve açlýk vardý, meyveydin sen.
Acý ve yýkýntý vardý, mucizeydin sen.
Ah kadýn, bilmem nasýl erittin beni
ruhumun topraðýnda, kollarýnýn arasýnda!
Ne korkunç ve ne kýsa oldu sana olan tutkum!
Ne zorlu ve ne esrik, ne gergin ve ne aç.
Öpücükler mezarlýðý, sönmedi hâlâ yangýný mezarlarýnýn
yanar hâlâ kuþlarýn gagaladýðý verimli dallarýn.
Ey ýsýrýlmýþ aðýz, ey öpülmüþ organlar,
ey aç diþler, ey sarmalanan bedenler.
Ey umut ve çabanýn çýlgýn baðlanýþý,
içinde kaynaþýp umutsuzlandýðýmýz.
Ve sevecenlik, su ve toz kadar hafif,
baþlar sözcük belli belirsiz dudaklar arasýnda.
Yazgýmdý bu içinde geçti özlem yolculuðum
ve orada yýkýldý özlemim, sende battý her þey!
Ey yýkýntý uçurumu, içine düþtü her þey,
çekmediðin hangi üzüntü kaldý, hangi dalgalar kaldý
seni yutmayan.
Yine de seslendin, þarký söyledin dalgalardan dalgalara.
Dikilip bir gemici gibi pruvasýnda geminin.
Çiçek açarsýn þarkýlarla hâlâ, hâlâ kýrýlýrsýn akýntýlarda.
Ey yýkýntý uçurumu, açýk ve acý kuyu.
Solgun kör dalgýç, derinliklerin bahtsýzý,
kayýp kaþif, sende battý her þey!
Ayrýlýk saati bu, hoyrat, bu gibi saat.
Gecenin tüm zaman çizelgelerine iþaretlendiði an.
Sarar kýyýyý hýþýrdayan kuþaðý denizin.
Yükselir soðuk yýldýzlar, göç eder kara kuþlar.
Terk edilmiþ, günbatýmýndaki rýhtýmlar gibi.
Titrek bir gölge kaldý ellerimde oynaþan.
Ah, her þeyden uzak. Her þeyden uzak.
Ayrýlýk saati bu. Ey terk edilmiþ!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.