BİR SÜRÜ AD

Pazartesiler karýþmýþ Salýlara
ve hafta bütün bir yýlla:
kesemez zamaný
bezgin makaslarýnýz sizin
ve günün bütün adlarý
yýkanýp gider gecenin sularýyla.

Kimse ben Pedro’yum diyemez,
Rosa deðil, Maria deðil kimse,
ya tozuz, ya kumuz hepimiz,
hepimiz yaðmuruz yaðmur altýnda.
Venezuelalardan söz ettiler bana,
Paraguaylardan, Þililerden,
bir þey anlamýyorum dediklerinden:
yeryüzünün derisini biliyorum yalnýz
ve onun adsýz olduðunu.

Kökler arasýnda yaþarken
çiçeklerden daha zevk duyduydum,
çan gibi çalardý
ne zaman bir taþla konuþsam.

Çok uzundur kýþ boyu
sürüp giden bahar:
zaman kaybetmiþ ayakkabýlarýný:
bir yýl dört yüzyýl eder.

Uyurken beni her gece
nasýl çaðýrýrlar ya da çaðýrmazlar?
Ben ben deðilsem uykuda
uyanýnca peki kimim ben?

Diyorum, güçbela
ayak bastýðýmýz þu yaþamda,
gelelim yeni doðmuþ gibi,
doldurmayalým aðzýmýzý,
bir sürü belli belirsiz adla
bir sürü kasvetli resmiyet
bir sürü cafcaflý kelam
senindiyle benimdiyle
bir sürü kaðýt imzalamakla.

Her þeyi karýþtýran bir kafam var benim,
birleþtirip hayat veren
içiçe sokan, soyan,
ta ki dünyanýn ýþýðý
okyanusun birliðine varsýn,
bir esirgemez bütünlüðe,
bir çatýrdayan miskokuya.

Sosyal Medyada Paylaşın: