BU AKŞAM EN HÜZÜNLÜ ŞİİR

Bu gece en hüzünlü þiiri yazabilirim
Þöyle diyebilirim: gece yýldýzla dolu
Ve yýldýzlar, masmavi titreþiyor uzakta
Þakýyarak dönüyor gökte gece rüzgarý.
Bu gece en hüzünlü þiiri yazabilirim
Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara.
Kollarýma aldým bu gece gibi kaç gece
Kaç defa öptüm onu sonsuz göðün altýnda
Sevdi beni o ben de bir ara onu sevdim
O durgun, iri gözler sevilmez miydi ama

Bu gece en hüzünlü þiiri yazabilirim.
Yokluðunu düþünüp, yitmesine yanmakla
Duyup geceyi, onsuz daha engin geceyi.
Ota düþen çiy gibi, düþmekle þiir cana
Ne gelir elden, sevgim onu tutamadýysa.
Gece yýldýz içinde, o yoldaþ deðil bana
Hepsi bu. uzaklarda þarký söylüyor biri.
Yüreðim dayanmýyor yitmesine kolayca
Gözlerim arar onu, yaklaþtýrmak ister gibi
Yüreðim arar onu, o yoldaþ deðil bana

Artýk sevmiyorum ya nasýl, nasýl sevmiþtim
Sesim arar rüzgarý ulaþmak için ona
Ellere yar olur. öpmemden önceki gibi.
O ses, ýþýl ýþýl ten ve sonsuz bakýþlarla
Artýk sevmiyorum ya severim belki yine
Ne uzundur unutuþ ah ne kýsadýr sevda
Böyle gecelerde kollarýma aldým çünkü
Yüreðim dayanmýyor yitmesine kolayca

Belki bana verdiði son acýdýr bu acý
Belki son þiirdir bu yazdýðým þiir ona

Sosyal Medyada Paylaşın: