***

Rüzgar saçlarýmý tarýyor, anaç
parmaklarýný geçiriyor saçlarýmdan.
Anýnýn kapýsýný açýyorum
Düþüncem çýkýyor, çekip gidiyor.

Baþka seslerdir taþýdýðým,
türküm baþka dudaklardan,
Anýlarýmýn maðarasýnýn
tuhaf bir aydýnlýðý bile var!

Yabancý topraklarýn meyveleri,
bir baþka denizin mavi dalgalarý,
baþkasýnýn aþklarý, adýný anmaya
yüreðimin elvermediði acýlar.

Ve rüzgar, anaç elleriyle
saçýmý tarayan rüzgar!

Gerçeðimi gece alýp götürüyor,
ne gecem var ne de gerçeðim!

Yol ortasýna yatýyorum,
beni çiðnemek gerek yürümek için.

Yürekleri çiðniyor beni, þarap
ve düþle esrik yürekleri.

Kýpýrtýsýz köprü, yüreðini
sonsuzlukla baðlýyorum.

Ölseydim birdenbire
býrakmazdým þarký söylemeyi.


Sosyal Medyada Paylaşın: