Senden önce
Çiçekler kopardý kalbimi
Bir bahar, bir akþam, bir ayaz
Saçlarým aðardý düþümdeki acýda
Saçlarým saçlarýna aðardý
Ellerim vardý sonra kendimi uyandýrmak için
Senin kör kuyundan
Senden önce
Uyandýrdý beni gülsüz eller
Uykusuz naðmeler kabuðunu soydu yaramýn
Bir asýr, bir yalnýzlýk, bir ayrýlýk.
Bir kitapta bulmuþtum kaybolmuþluðumu
Eski bir kitapta seni anlatan boyuna
Bitmek bilmez bir vakit
Sessizlik kopardý sesini azlýðýmdan
Bir vakit, bir uzaklýk, bir aðlak bulut
Seni unutmak için geceden
Gözlerime boðulmalar doldurdum gözyaþýndan
Senden önceydi bütün sularý suçlamak
Bir yangýn, bir rüzgar, bir kýsýr döngü.
Ölüme varmak için diri duruyorum bu oyunda
Mecburen taþýyorum kendimi ve kalan hiçliði
Unutmak diye bir savaþýn ortasýnda
Kalbi kýrýk bir mektup bekliyorum
Bir þiir, bir þarký, bir dua
Kavuþmak dedikleri o resmi asýyorum
Bu acýnýn en kalabalýk köþesine
Dokunmak yasaklý bir dil gibi
Bu yüzden siyahýn adýný karanlýk koydum
Bir kör, bir mum, bir gölge.
Ahým mahým yok sana
Unutulmanýn eþiðindeyim
Kapalý kapýlarla anlaþabiliyorum artýk
Ve çiçeksiz baharlarla
Senden önce gelip bildi beni, biledi sonra
Yaðmurun en delisi bir çýrpýda
Hiçbir þeyim yok þimdi
Bir çöl, bir öl, bir son
Sipsivriyim, sevgisiz
Aðzým burnum bir kavga içinde
Kanýyorum geçmiþin alengir kokusuna
Bir asýr, bir yalnýzlýk, bir ayrýlýk.
Nedim KARDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.