Bir demet günaydýn
Yeþermiþti gözlerinin mahmurluðunda
Ve o güzel þehir seninle her uyanýþýnda
Alýp baþýný gitmeler dolduruyordum umutlarýma
Çünkü bir çýkmazdýn
Seninle güzelleþen bütün yollarýn sonunda.
Bir avuç su
Arýndýrdý gözlerini siyahtan
Kördü, saðýrdý, sancýrdý dudaklarýnda
Beni yýldýran kahhar türkün
Ve bir yýlan dolanýrdý geceye, adý yalnýzlýk
Bir yalan düþerdi cemrenin yerine ömrüme
Çünkü sen hiç yazýlmamýþtýn
Gerçek düþmemiþti henüz cümleye.
Nasýr tutmuþ bir avuç
Eskitti kýrmýzýnýn kýrgýn gülünü
Dikenleri bir yaranýn uykusu
Ertelendi þiirle savaþý kar boran hüznün
Ah saçlarýn kalbimde uzadýkça, eridi uzaklýk
Gecenin rahminde tüten mum alevinde
Ve mutluluk açarken kollarýný beyaza
Seni andým, arýndým
Çünkü yalan tutmamýþtý henüz ellerimi.
Bir acý hatýra gecenin soluðunda
Yaðmura vuruyor yüzünü içimdeki meneviþle
Ürkütüp duruyor karanlýðýn kýyýlarý, eksikliðimi
Kaçak bir yorgunluk düþüyor dilime
Bir avuç yaþam serperek ölümü bilmeyen sözüme
Ýhtimal ki uçurum diplerinde saçlarýnýn ýþýðýyla
Çekiyorum kendimi en derinine ýstýrabýn
Yokluðunun her sabahý bir demet günaydýnla arýnýr
Gözlerin mahmurdur, þehir alaþaðý.
Nedim KARDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.