Þehrin uzaðýnda
Düþün ki sularý yanmakta nehrin
Daðlarýn çiçekleri yollarý anýmsatmakta
Ýnleyen bir ömür deðiþ-tokuþta
Çakýl taþlarý, evrenin sana döktüðü gözyaþlarý
Ve umudun uzaðýnda
Düþün ki kýrýldý kilitleri kavuþmanýn.
Bir kapý düþün ki aralanmaz
Bir kapý ki hikayesi senin yüzünde bitiyor
Ýçinden çýkýlmýyor ne güzün ne sözün
Yaðmur desen topraðýn yalnýzlýðý
Rüzgar desen bütün kapýlarýn kilidi
Bir yalnýzlýk düþün ki dilsiz ayna
Bir yalnýzlýk, meali senin terkin.
Bir yanký örer saçlarýný
Uzar baharýn ömrü efil efil
Ölümü haber veren yokluðunun kýskacýnda
Kesilir týrnaðý yaþamýn
Yüzüne gülümseyen þiirler doðurmakta parmaklarým
Düþün ki ay eskimiþ üstümüzde
Bir bulut söndürür aðzýný
Yapraðýyla dövüþen aðacýn baharýnda.
Bir kapý kýrýlýr, kalbimden önce
Bir kapý ki bilinçsiz yumruklarýn gürültüsünde
Korkuya karýþýyor gül kokusu
Gömleði önden yýrtýlmýþ bu defa sevdanýn
Uzaðýn sesi bulanýyor ansýzýn
Düþün ki özlemek bile küçük harflerle yazýlýyor artýk
Ve bir sanrý büyüyor acýnýn bahçesinde
Düþün ki her acý, yürekte durduðu gibi
Durmuyor cümlede.
Nedim KARDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.