Yavaþ yavaþ ölünür bu sessizlikte, Sensizken Usul usul akar yaþlarým Yokluðun deðer avuçlarýma bilmezsin... Dokunur rüzgar saçlarýma hýrsýz edasýyla Karanlýklar boðar gecelerimi, Uzaklýðýnýn telaþý dolanýr ayaklarýma, Kimsesizim sen yokken. Gürültülü bir yalnýzlýk bu kafa tasýmda dolaþan gün ortasýnda batar bazen güneþim bulutlanýrým aniden yasýnla dalar giderim uzaklara... Ya git! Ya git sonsuza kadar ya da dur hep yaný baþýmda Hiç bu denli acýmadý yüreðim Kýyma bana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aslı KÜÇÜKYAVUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.