Merhaba!
Merhaba ey hayat!
Merhaba uçan kuşlar, dünyadan ne haber?
Hayat çok tatlı fakat çok kısa..
O kısacık hayata bir ömrü sığdırmak çok zor...
Yaşam değişiyor, bazen nerde duracağını,
Nerde nefes alacağını bilemiyor insan..
Nasıl koyuveriyorsa kendini gerisi geliyor..
’’Nerden başlamalıyım?’’ diye soruyorsun kendine
Baştan sona kadar mı?
Yoksa tam tersi mi?
Zaman çok hızlı akıyor
Bazen günün geçtiğini bile anlamıyorsun
Hep kendime şunu diyorum,
Ne zaman yürüdüm yollarda?
Ne zaman konuştum, güldüm,ağladım.
Hiç kestiremiyorum..
Başını bilmeden sona doğru uçuyorum
Peki ben ne zaman dayanmayı, direnip güçlü olmayı öğrendim
Ya da kim öğretti?

Bazen çok yorgun, halsiz olduğumu hissediyorum.
Bu öyle böyle değil,
Ruhen olsa diye geçiriyorum içimden,
Hiçbir şey yapmasam bile sanki içimden bir şeyler parça parça kopuyor,
Acıyor ama dayanıyorum,
Herhalde ya da hayat öğretiyor zamanla
Evet bazen kendimle konuşurken buluyorum kendimi,
Yalan değil
Ama sığdıramıyorum yere göğe...
Atmak, koparmak istiyorum.
Bugün babam bizi bırakalı tam 3 yıl 2 ay oluyor
Sanki birazdan gelecekmişçesine bakıyorum kapıya
Gelmeyeceğini,gelemeyeceğini bilerek,
Yeri dolmayan bir boşlukla üşüyerek...