BABAM'A
Önceleri yalan gibi geliyor sanki
O da orda ama sesi çıkmıyor gibi.. Sonra sesi gidiyor kulağından , Hatırlamaya çalışıyorsun sesini yok olmuyor Kızıyorsun kendine, bu kadar çabuk nasıl unuturum diye... Sonra yüzü gidiyor hayalinden ... Nasıl olur diyorsun.. Bunca yıllık babam nasıl hatırlamam... Koşup resimlere bakıyorsun .. Ve sonra kokusu yok oluyor burnundan ... Kızıyorsun belki de... Hepsi geliyor geri zamanla sesi,yüzü,gülüşü Ama seslenişi gelmiyor,sesi gelmiyor Kokusunu duymak, sarılmak isiyorsun Babacığım demek... Ama olmuyor , kokusu sanki bir anda yok oluyor, Gelmiyor, rüyalarında bile gelmiyor o koku... Zamanla geçer diyorsun içinden... Bekliyorsun veya ümit ediyorsun... Beklerken de insan Zamanla daha beter oluyor yokluğu, gelmeyişi İsyan edemese de insan 57 yaşına giren ve geçen babaları kıskanıyor içten içe Bazen niye ’’ben niye biz’’ diye soruyorsun içten içe 56 yaşındaydı benim babam... Ve her özel günler mutsuz ediyor,için burkuluyor, onu arıyorsun bazen... Özel günlerde sevinmek, gülmek onun yokluğuna ihanet gibi geliyor bazen... Evet hayat devam ediyor... Ama çok eksik ve çok yarım... Geçmiyor acı, yanan ateşler içinde sönmek ne kelime azalmıyor bile sanki, Sadece alışıyorsun acına... Yarım hayatına, zaman geçmiyor Sadece kabulleniyorsun belki de... Ve sende hayatın izini takip ediyorsun... Bazen çok özlüyorsun... Ama ilk günkü gibi değil de Sanki biraz daha yanıkçasına... Yanık bir kalple... Aslında yazıyorum, hep yazıyorum Ama bilmiyorum babamda görüyor mu? Belki görüyor... Bazen seni bu dehlizden alıp çıkartacak birini arıyorsun, Buluyorsun da, fakat her seferinde ona gidemiyorsun Bazen ’’keşke o da burda olsaydı’’ diyorsun Her şey geliyor aklına... Seslenişi... Bakışı.... Her şeyini özlüyorsun... Bazen rüyalarda görüyorsun ama neden sonra uyanmak istemiyorsun. Tekrar geriye dönmek, tekrar yüreğinin yanması, acıması, Herkes böyle düşünme demiyor da, ’’ALIŞ ARTIK’’ gibi bakıyorlar bana... Ama yok alışamıyorsun ki... Her eve gittiğimde anılarla göz gözeyim... Okulda aklıma gelmiyor mu sanıyorum... Tabi ki geliyor... Ama belli etmiyorum.. Ya da bir yalan uydurup geçiyorum . Beyaz yalan... Ne yapayım, alışamadım,her akşam ağlıyorum diyemiyorum... Yazmak daha iyi oluyor sanki Yazıyorum, Bazen yere göğe sığdıramıyorum içimi.... Son bir nefes çekip bir daha yazıyorum ... |