1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
652
Okunma
Umut saklıydı hayat kırıntılarımda,
Uçtum uçtum da kondum yüksek bir dağa,
Sustum ve adını duydum yolun sonunda,
Benim sustuğum sendin sabahlarca.
Yok oldum, tekrar var olabilmek adına,
Geceler öylesine derin ki, bakma öyle bana
Hani o iç çekişler var ya, gülüşlerde saklı
Oyuncak oldum en sonunda.
Seslendim gökyüzüne, saklandım sessizliğe
Annenin kıyamadığı yolda yolcu şimdilerde
Karışsam yağmur yağmur tanelerine,
Gülmek de yalan oldu şimdi anne?
Gerçekten gülebilmek umuduna karışıp,
Rüzgârlar kıyıya vururken akla kara saçılıp,
Bülbül gibi öterek güle ulaşıp,
Gerçeklerden kaçmak mümkün mü anne?
Can bedenden ayrılırken can yanar mı?
Ardından bakanlar hüzne dalar mı?
Çok geç olmadan bir mektup yazar mı?
Söyle bana anne kaybolmuşsa arar mı?
5.0
100% (5)
Cevap Yaz