yıllanmış dalgın sularda zaman şimdi gönül mahzeninde unutulmuş bir şarap gibi ben her baharla yeşillenirim işte hep hep bu yüzden gülüşlerini hatırlatır tomurcuk gülleri
koklamaya bile kıyamam uzaktan severim çiçekleri belki incitirim diye seni
ağlamıyorum nice zamandır üzülme bende her yağmur damlası sabahın çiğ taneleri sende
sen yine gülümse uzak iklimlerde kokunu getirsin rüzgarlar gül bahçelerinden
sen bir gül sen bir gül ki, gülsün yüzümde kalan izlerin seninle birlikte ...
Mert Yiğitcan ( Mehmet Kazım TEK ) 25 şubat 2016 / istanbul
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
anne özleminde gülümseyiş ... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
anne özleminde gülümseyiş ... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Sonrasında ise anne deyince akan sular durulur dense de Hak'Kın rahmetine kavuşmuş ise eğer anne, o su resmen tsunami yaratıyor geride kalan evlatlarının duygularında. Ne yaşın önemi kalıyor ne de gözden akanın. Anne öyle bir yangın ki, yaş akıttık ça daha bir harlanıyor maalesef.
Vefat etmiş tüm annelere Allah'tan rahmet diliyorum ve sağ annelerin de ellerinden gözlerinden ve yüreklerinden öpüyorum.