Serap olan vahalara;
çöller gibi kanmışız.
Ateşe;
saman kadar dayanmış,
eriyip yanan muma;
güneşlerce inanmışız...
Ararken kaybolduğumuz şu dünyada,
gelip geçen zamanmışız...
Öksüz hayallerin konduğu,
konanın uçamadığı,
yıkık- dökük hanmışız...
kısacası; insanmışız...