SON ÇİLE!!
Nerede o yürek nerede
Tozlu hatıralara umutsuz sarılmak Kaldır kaşlarını be ey mübarek Gün Gün Çoktan bitti İçimde ülperen sevinç gül ağacı misali Kabuk bağladı Eylüldü belki de kimbilir Belki de kış ortasında Gelen ilkbahar uzak ikliminin mevsimindeydi O şen kahkaha Mazinin çatı katında tavanarasında Saklanan bulutların arasına sandıklandı Kuşlar telaşlı şehir ürkek sokaklar da yalnızlık dolu kimliksiz Nasılda bir hayat var sorma bir bilsen dışarıda Dışarısı karanlık dokunmaya başladığında Rüzgarın parmakları arasından gece Gecenin elleri kolları uzak dağlarda ağlar tunçlar Dur demek için bu son gurbet Gülmek yasak Tebessüm dudakta mıhlı yalınayak sevdalar Yetim kaldı günbatımı Ve çekilen son çile!! Nurten Ak Aygen 21.02.2015 |
güzeldin şiir