Dudağımızda Allahu Ekber Selahattin YETGİNKuş uçmaz, kervan geçmez çölde kuş sütü içer iken soysuzlar Mavisi yağmalanmış bir yaşam iniltisi var yoksul heybemde ‘Engerek duruşlu, puşt bakışlı zebaniler’ coğrafyasındayım Yaşam balımızı da çalıyor ekmeğimizi bölüştüğümüz yobazlar Soylu ruhumuzun saraylarında nicedir hazan, sıkılıyor yumruklar Bu mevsimin harmanına da kan bulaştı, sevgi atımızı da saldılar İnançlarımızı azdırıyor ölümler, aydınlığımızda çoğalıyor yarasalar Ölülerin gözü açık gidiyor dostlar, mağaradan çıkar oldu haydutlar Rahat uyu can kardeşim, yürüdüğün kutlu yol, sevinmesin zalimler Dudağımızda ‘Allahu Ekber’, kuduz itlerini de süpürür Mehmetler Böleriz ekmeğimizi biz, pay ederiz sürü olup üzerimize de gelseler İçten içe yanarız bilmezler, sırtımızdaki hançerle düşlerine gireriz Karanlık hesaplar ayyuka çıkar nasılsa, yüce rabbim yaşımızı siler Sancılar demire yoldaş olur, onurla yoldaşlığımız çeliği bile büker Ver kanayan yüreğini anana Mehmet’im, şahadetin arşa bile değer Bu kötülük coğrafyasında bir gün sevgi çiçekleri gönüllerde gezer Fısıltılar sokuluyor gecenin gemine, şaha kalkar birazdan hiddetim Suskumuza kanmayın gafiller, istesek sizleri bu coğrafyadan sileriz Yağlı halatlar örüyor analarımız, sabrın seferine çıktık er geç geliriz O cirit attığınız ata bozkırlarımızı, gün gelir siz yurtsuzlara dar ederiz Selahattin YETGİN |