Bir kadın bilirim
Gözleri parlayarak bakardı uzaklarda bir yere
Aşka umutlar besliyordu zihninin bir köşesinde Aşka açılırdı penceresindeki güneşliği her sabah Her sabah boğaz’ın mavi sularını izlerdi usanmadan Ve her sabah kapılır martıların sesine yar olurdu seraplara tutunarak Giderdi düşler ülkesine Vel hasıl kelam Öyle bir kadın bilirim ben Yüreğindeki Volkan’lar Patlamaya hazır bir dinamit edasında Bir adamı seviyor çaresizce Sabırla bekleyişidir ömründen çalan Ve o kadınki avuçlarında güne yeni düşen şevkat ışığı olan Dudaklarında öpüşmenin tadını unutan Kim bilir kaç yaşındaydı son öpüştüğü zaman Kaç yaşındaydı kalbini kaptırdığı zaman Gözleri parlayarak bakardı uzaktan bir yere Her sabah penceresinde güneşlikler umuda açılırdı usanmadan Ve her sabah Boğaz’ın mavi sularına bakarken Motor seslerine karışırdı hayalleri bıkmadan Yüzer giderdi düşer ülkesine Bir kadın bilirim ben Yüzündeki naif tebessüm altına Bütün hicranlarını barındıran Bütün kıyametleri içinde saklayan Bütün gece yaşadığı hüzü sabaha yansıtmayan Ve o kadınki avuçları içinde bütün şehrin gül kokularını barındıran Yanağındaki buselerine çok zamandır öpücük kondurulmayan O kadınki sevdasını şiirlere karalayan Hiç Mutlu olmayan Kim kaç yaşındaydı son mutlu olduğu zaman Gözleri parlayarak bakardı uzaktan bir yere Her sabah penceresindeki güneşlikler şevkate açıldı usanmdan Her sabah Boğaz’ın mavi sularına bakardı hiç bıkmadan Ve sabah karışırdı dalgaların sesine Yar olurdu çaresizliğinin sesine seraplara tutunarak Dalardı düşler ülkesine Mehmet Kılıçel |
Şiirin yüce duygusu insancıl sevda içinde.
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...