Kevser Kadar Tatlı Dostluk Şerbeti
Gönüller dostluk bağında can bulsun can olsun diye
Dur durak demeden, dostluk diye seyyah oldum Gecelerim gündüzlere, gündüzlerim geceye kavuştu Bitip tükenmeyen yollar da , dostluk umuda karıştı Yoluma ne Mecnunlar, Ferhatlar, Kamberler çıktı Hiçbiri içmemiş dost bağının candan öte şerbetinden Hepsi susuz çölde serap peşinde koşar olmuş Dostluk diye yanan yüreklere haram getirmiş Yolumdan yüzlerce kervan geldi geçti Her kervan yaklaştıkca gönül sel oldu Vuslat yakın sandım dostluk kervanına Ama nafile anladım ki Kalmamış dostluk çoğu insanoğlunda Dostluk yolcu, riyakarlık hancı kalmış Herkes heybesinde yakışanı taşır olmuş Dostluk diye yanan, dağlanan yürekler Parmakla gösterilir olmuş Dostla aşk ile oturup, iki kelam etmedikçe Dostluk şerbetini tatmayıp dost bağında aşk ile gezmedikçe Sonu olmayan ömür de neyleyim ben malı mülkü Sonun bir arşın beyaz çapıt, oda nasip olursa Bana dost lazım gönülden aşk ile muhabbet için Gerçek dünya unutulup, fani dünyaya tapınır olunmuş, Mizan nedir? Unutulmuş herkes kuyu kazar olmuş Halbuki ki bilselerdi Kevser kadar tatlı dost şerbetini Yönler farklı olsa da, aynı yönde birleşirlerdi yürekler Selam olsun dostluk için yanıp dost şerbeti içenlere! 08.02.2016 P.ÇETIN |
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...