Güle Solmak Bülbüle Figan DüştüTakvim yaprakları gibi kopardın kendini gönlümde Gönlümde düşen sen değildin bir can düştü gözümde Maverada gülüşlerimiz söndü melekler bize küstü Mutluluk dolu seslerimiz yokuşların ucunda uçurumlarda Paramparça yarınlarımız uçurumun ateşlerinde bizimle yandı Ne senden nede benden bize ait bir gölge kaldı yok oldu Ne sende nede bende bir bakış kaldı yarına bizi götürecek Mutluluklar çehrende bizi sarmadı ebedi Ben güldükçe parlamadı gözlerindeki aşk bana gülmedi Ağaçta kopan dal gibi yaparak gibi düştük gönlümüzde ivedi Güle solmak bülbüle figan bize de ayrılık zindanında yatmak düştü Dolaşan ben olsaydı damarlarında aşkınla yaşardım aşkla özgürlüğü Damarlarımda aşkımla dolaşan sen olsaydın verirdin bana hayat öpücüğü Seninle takamadık hayata bizi bağlayacak bir nişan yüzüğü Taktık gönlümüze şimdi ayrılığın yollarını gönlümüz bölündü Şimdi ikimizde ağaçtan düşen iki ayrı yaprak Rüzgâr aldı götürdü bizi ayrı yönlere savurdu Artık ne biz kaldı ortada nede birbirimizi dinleyecek zaman ve an kaldı Şimdi bizsizlik depremi ile ayrılığın altında can çekişen iki yabancıyız Artık ne ben sana ne sen bana uzanabiliriz Gözlerimizdeki ayrılığın feryadı ile artık ayrı mekânlar da Sırılsıklam biz kokmayan bakışsızlığın altında ölebiliriz artık Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |