23
Yorum
40
Beğeni
5,0
Puan
1427
Okunma
Sırtıma vurduğun hançer yüzünden
Gözyaşımı bile silemiyorum
Yokuşlar korkuyor sanki düzünden
Ne yana gitmeli? Bilemiyorum
Bazen isyan ettim bazen de sustum
Arada öfkemi yiğitçe kustum
Yalnız yokluğunda çekindim, pustum
Ağzım dolusunca gülemiyorum
Elim kolum bağlı hayat çok zalim
Yokluğun bu cana büyük mezalim
Bana bu zulmüne şaşıyor alim!
Çağırmış olsan da gelemiyorum
Çoktan unutmuşum öfkeyi, kini
Dertlerim çoğalıp geçmiş bak bini
Herkes söylemeli içindekini
Kimseye kötülük dilemiyorum
Bir can yarasıdır yüreği yakan
Değilim, olmam da sevmekten bıkan
Sırttan hançerlenmek canımı sıkan
Her nere gitmişse bulamıyorum
Dosteli korkmuyor sineye oktan
Ne olsa gelirmiş diyerek Hakk’tan
Sende unutmuşum kendimi çoktan
Ne yapıp etsem de alamıyorum
5.0
100% (33)