Kirpiklerimin ucunda uyuttuğum ölüm gibiydi sevdan,
oysa ben büyütmeyi seçtim seni bir çocuk gibi rahmimde,
dirençle, umutla, sevgiyle...

bak kuşları yemliyor yaşlı bir amca
gözlerimin yaşlarından su içiyor sonra aynı kuşlar
bak ölü bir şehir bağır çağır aşk doğuruyor seni aşkla
gelişine kurulmuş tüm saatler
ve kentin girişindeki tüm taklar!




kuyruğundaki zehri dilimle alacağım gözlerine b’akarken
ölümse aynı anda öleceğiz
zulümse birbirimize ettiğimiz
bedelini biz zaten çektik
hep çekeceğiz




avuçlarımı açıyorum göğün yüzüne
denizin hürmetine yüzüme sürüyorum
acı mavi
saçlarıma ninniler söylüyor rüzgâr
uyusun diye içimdeki sızı
sonra bir masal kızı
dağlarından
papatyalar taşıyor eteklerime
sen kokuyorum buram buram sensizliğime




çetelesini tutuyorum günahlarımın
bütün sevapları senin hanene yazıyorum dualarımda
notasız bir arya gibi
salıveriyorum gırtlağımdaki son çığlığımı
ve gömüyorum yüzümü geceye
örtüyorum kirpiklerimi gözlerime
biliyorum güneşinle uyanacağım

















19:00/2 Şubat