Yorgun Güneş// sevdiğinin koynunda uyumayanlar kabusun koynunda gördükleri rüyaları hayra yorarlar // ayrılığın istila ettiği bir şehirde kayboldum anne yolunu kaybetmişlerle yolum kesişti yolunu kaybetmeyenleri boğmak isteyen ne vakit gökyüzü hasreti çeksem bulutlar kapattı gözlerimi bulutlar ki rengi bilinmeyen yağmurların da tadı başkaydı değdiğinde dudağıma tadı silinmeyen çıkmaz denilen her sokak garip bir sızıya çıkıyordu peşimde ayak seslerini duymadığım taa içime basan süvariler ellerinde yağlı urganlar her gün saçımı okşayıp her gece boynuma asan süvariler ayrılığın istila ettiği bir şehirden yazıyorum kızma bana bir öksüze ödünç verdim dizlerimi ondandır toprağı terk edemeyişim ondandır gelmeyen yolcuları bekleyişim // rüyalar yordu güneşi, doğmuyor anne // frezya |
Daim olsun ilhamınız, daim olsun duygularınız, var olsun yüreğiniz.Sevgiler ve saygılar.