mali hülya
eşikten girmek üzere
göründü bir bahar daha işte su yürümüştür salkım söğütlere ağaçlar çayır çimenle yarenlik peşinde en güzel deminde pembeler yeşil mor beyaz gülümser birbirine seyrana sunulur kırmızı gelincikler duyulur kuş sesleri en nağmelisinden ve de çocuk cıvıltıları uzaklaşırım dertten kederden suların çağıltısı gönül ferahlığı şebboy kokularıyla döner döner durur artık başım şu toprağın desenlerine renklerine ben kendimi bildim bileli aşığım herkesin evi işi eşi aşı sağlıklı mutlu huzur içinde insanım inanırım safiyane yürek denen heybeme coşar taşarım nihayetsiz sevinçlerle anlaşılan o ki yine mali hülyadayım tly |