Yolların Sanma Kimsesi YokEy melun kimsesiz, yolların sanma kimsesi yok Bu yolları kendi gönlün gibi tenha sanma Cihanın nimetini yok sayıp yola sahip çıkanlar çok Aman hep böyle bilerek sen kendini yakma Yolda ıssız değil insanda yalnız değil bunu iyi bil Dönüp dönüp etrafa bakıp yanılma Kendi rengini sarartan çıkar alçalma Çalarsın sessizce duyulmaz sen sanma Düzgün yolda gidene karışma buna alışma Yolda ıssız değil insanda yalnız değil bunu iyi bil Takma bela zincirini gönlüne kurtulamazsın Düşersin bir gün derde derman bulamazsın Derdi boş ver yanına varacak insan bulamazsın Rüsva eden rüsva olur şimdi sen bunu da anlamazsın Yolda ıssız değil insanda yalnız değil bunu iyi bil Kim abad olmuş nefreti zikrederken Hiç yorulur mu gece gündüz Allah diyen Hiç zarar gelir mi iman ile gezen helal lokma yiyenden Kim sefa sürdü yol kesen gönül yıkan bu âlemde Yolda ıssız değil insanda yalnız değil bunu iyi bil Konuşurken sen sakat etme sen dilleri Halin güzel iken sakat etme sen halleri Güzel haber var iken gönderme kötü haberleri Neşe içinde yaşarken gönder sen neşeleri Yolda ıssız değil insanda yalnız değil bunu iyi bil Bak gör her şey kendi neşesi ile çağlar Çiçekler mor mor açmış ne güzel kokuyor bağlar Çiçeklerin kokusu ile bayram eder insanlarla çocuklar Bak mezarlara bir zaman sağlardı şimdi öldü onlar Yolda ıssız değil insanda yalnız değil bunu iyi bil Taş yumuşak taştan katıdır senin gönlün Hiç taş gibi gönlüne elin değmez mi bilmez misin yönün Yok mudur sende gönül titremesi sessize mi aldın söndün Susma söyle şimdiye kadar yıktın mutlu bir gün mü gördün Yolda ıssız değil insanda yalnız değil bunu iyi bil Ölenlere bak yemyeşil sarılmış kökleri ile sarmaşıklara Bak gör mezar gönlünde öyle fazla gitme uzaklara At gönlündeki taşları açık kalsın yaran anlarsın yarayı bir ara Sen yeter ki az gülümse korkma deme ki bu yarayı kim sara Yolda ıssız değil insanda yalnız değil bunu iyi bil Kul Mehmet’im seyreyle sen bu âlemi Rahmanın izi her yerde yaz bırakma sen kalemi Rahman gönül yıkmaya mı gönderdi bu kimin söylemi Dinle tut bu sözleri ey kul ey bu dünyanın âdemi Yolda ıssız değil insanda yalnız değil bunu iyi bil Mehmet Aluç-Kul Mehmet-(Gece Nöbetçi Şair) |