Muştusu Ayrı Bir İhtişamdır Baharın
Dumanla tütsülenmiş balık tadı dilime
Kokusu ceketime sinerken Kompartman köşelerinde Kömür kokulu çay sıcaklığında Bir hayali okuyorum Steplerin o sapsarı uçsuzluğunda Bulutlara dokunmaya direnen Altı üstü bir tren düşü Ki insan alışıyor , ritmik titremelere Ve uğultu senfonisine Raylardan vagonlara yükselen Sahi sen hiç üşüdün mü İki vagonun birleştiği o küçük odacıkta Her istasyona yazılmış bir şiir var mıdır Ya da banklarda geceleyen bir şair Lakin , her köşesine sinmiş Bir veda hikayesi tıkanır Genzine garın İşte bu yüzden istasyonda hüzünler hıçkırıkla yıkanır Bu yüzden muştusu ayrı bir ihtişamdır baharın Farzımuhal |
Dünkü siir icin monolog iceren öykü tadinda olmus, diyecektim.eksik kalmis.