Mevla Ne Diye KayıraCanan yoksa aşk ne arasın gönülde İman yoksa Allah’a teslimiyet ne arasın kulda Vatanın yoksa arama yatacak bir ocağın Cananın yoksa taş ile doldur sen kucağın Vatanı olup sancağı ile yaşayan İmanı olup imanı ile yaşayıp uyuyan Cananı olup aşk ile konuşan Taşa gerek yok İman ile sancak ile aşk ile dolu kucağın Merhametsiz olanı Mevla ne diye kayıra Cehennem mekânın da ona yer ayıra Merhametli olan cennette düşe yata çayıra Zengin vermez zekâtını onu kar sanır aklı sıra Merhametsizi salsan yola İnsan göre dersin merhametli ola Merhameti görünce salak salak der bu ne ola İşte sana merhamet kalbin bunun ile dola Abdest almak için bilmez sanki suyu Şeytandan almış inkâr için huyu Önüne gelene eşer kuyu Anlamaz inkâr ile kapalı bütün duyu Okumayı bilmez bir Fatiha Fetva verir durmaz her bir kula İpek elbise giyer değer vermez çula Daha dün çul ile gezen çıkma sen yola Okuması yok cahil konuşunca dersin dekan Burnu havalı insanla arasına çeker camekân Ramazanda oruç tutmaz kalbim der temiz sırıtkan Kalbi temiz olmak nasılmış cehennem gösterir o an Ramazanda oruç tutmaz derken Hasta olanı söylemedim anlayan anladı erken Sen gittiğin yolda biz daha dönerken Önce farz sonra sünnet sonra nafile budur erkân Ağlamaz ki beraber ağlayasın Çağlamaz ki beraber çağlayasın İster ki hep çalıp çırpasın Çalıp çırpma ile cennete yol alamazsın Zengin merhametsize yalaka olan Üç kuruş para kazanırım diye dolanan Para yerine fırça alıp dayakla kovulan Sende çalış kazan ihtiyacı olana ver Kul Mehmet’im aklına geleni söyledi Sanmayın doğru var iken yalanı söyledi Gönlünde geçeni söyledi oh hafifledi Yalan bir saat doğru söz söylenir ebedi Mehmet Aluç-Kul Mehmet- |