....birbirine iliştirilmiş çadırlarımızın fermuarlarını çekerek gömüldük geceye
burada mumların en orjinalı var bilek kalınlığı ham balina yağından
bir yandan ışıtırken bir yandan da ısıtıyor isterse eksilerde olsun hava
ancak,üst çadır deliği her zaman açık olacak zaten börtü böcek kendi derdinde
gulak takım adaları’nın yarım kaldığı yerden açtım kalın kitabımı
daldım bu uçsuz bucaksız ülkenin bindokuzyüz onyedilerine yirmilerine
kendimden kaçarken bir hamiyet yükseliyor içimden elin taş ocağı sürgünlerine



nerdeyse bir metre arayla gidip geliyor çadır tatlı hamak sallanışları gibi
sanki pembe panjurlu evin bahçesine kurulmuş da dinleniyor bu garipler
çadırlar arasında ince bir ip bulunuyor ucunda çıngırak sanki alarm mubarek
asıldım kırgızın ipine ulan ne oluyoruz diye donpaça girdi içeri aceleyle
-korkma atam burası ulu bir bataklık o sallanır dürter gider deprem değil
ulan arkadaş,ilk defa böyle bir oynak yer gördüm su yok çamur yok
gözlerim kapandı,demek ki toprak ananın da yosmalığı tutarmış diyerek



aradan ne kadar geçti bilemiyorum tekrar çekik gözlü girdi içeri titreyerek
-fırtına geliyor hem de en kabasından bütün gelincikler yuvasına kaçtı
en keskin bıçaklarınızı alın dışarıya kaçın otları keseceğiz
kesip kesip diğer kök tutmuş otlara çalılara örgü örür gibi öreceğiz
yahu jilet yarığı gözlü adam ne alakası var bunun
-çadır madır kalmaz atam onlara tutunacağız küçük bir kulube edip
dinlesen bir cefa,dinlemesen ömür var işin ucunda bakalım göreceğiz



çalışırken de yaylanıyoruz bu arada alttan giden gelen,üstten esecek olan
ot kesiğinin ne kadar acı verdiğini tadarken dolamalar yaptık bel kalınlığı ağaca
her kangal bir ilmek her çöp bir örgü sanki kanaviçe işler gibi bağladık sıkıca
sıratın kaynar kazanına döndü bulutlar hayli zaman sonra uc verdi fırtına
alelacele hayati eşyalarımızla girdik bülbül yuvası mekânımıza
gerçekten de doğru lan bu kırgız,şemsiyenin ters dönüşü gibi baktık çadırımıza



yâre tutunuş dosta tutunuş,can-ı canana tutunuş geçti gözlerimin önünden
ah...sözlü son deyişlerimi diyeceğim bir serçe olsaydı memleketimden
-atam yanlış anlama da senden bir isteğim var canın için değil
doktor jivago’nun çekildiği film yerini bana gösterir misin beni de götürerek
yahu jilet gözlü o film buralarda çekilmedi başka ülkelerin adamları
buraları düşünerek düşleyerek başka yerlerde çektiler
-olsun bir yer göster işte uzaklarda olsun oralara benzesin dedi üzülerek



bulutlar çukurovanın pamuklarına döndümü korkma daha çıktık dışarıya
dolandırıyorum aklımdan bütün vbadilerini derelerini volganın donun
sıra geldi mi şimdi en zoruna,bu adamın görmediği bir film seti bulmaya
koca koca kazanlarda dev patateslerin haşlandığı ve tek lambanın ışıttığı
tren istasyonunun beklemesine vardık kırgıza set bulmak umuduyla
bir tern gelsin de nere giderse gitsin yeter ki o yer mekân olsun mutluluğa



hatırlıyorum,altı istasyon sonra indik sonbahar kış karışımı yeşil sarı
kel gürgen ağaçlarından tepeyi aşınca yüzüm güldü
ikinci cihandan kalma bir çiftlik evi harabe üçgen şeklinde vadi
işte burası,bak duvarlarında sevdalara sıkılan kurşun delikleri
jivago’nun yeri
-yalan mı gerçek mi diye jilet gözlü sormadı
ne kadar da benziyor dedi ağladı
















kasım