Çocuğunu dokuz ay karnında
Bir ömür dimağında taşır anneler
Bir dediğini iki etmez
Bir an bile yavrusuna kin gütmez
Ne kadar kırılsa da beddua etmez
Ah şu değersiz anneler...

Evlat kızar bağırır acı konuşur
Annelerin yüreği yanar tutuşur
Bazen çocuklar annesiyle kapışır
Annenin bağrındaki külün altı köz
Annenin istediği sevgi ile bakan iki göz
Darmadağın eder anneleri bir çift söz...

Babalar daima en kıymetlisi evin
Küçültülmüş maketi sanki kuvvetli devin
Babanın onda biri kadar severse sevin
Gönüllü köle gibi uğraşır didinirler
Azar duyar da yine gülümser
Ah şu kıymeti bilinmeyen anneler...

Yıllar akıp gider tıpkı su gibi
Bugün annesini üzen yarın üzer kendini
Coşmuş taşmış sel gibi yıkar bendini
Söyleme sonra pişman olacağın sözler
Ahirette parlasın güneş gibi yüzler
Ah şu ayağını cennete uzatan anneler...

Gönül yarasının ilacı sevgi
Anneni öp kokla ver biraz ilgi
Geçmişteki hatalara çekilsin silgi
Hep yumuşaklık bekler pamuk kalpli anneler
Her an iyilik meleği gibi tetikte bekler
Ah şu ihmal edilen garib anneler...

Anneler ne yapsa çocuklar bilmez
Hep kusur arar çocuklar iyiliğini bilmez
Gözleri uzaklara bakar annesini görmez
Çamaşırı bulaşığı yıkayan yemeği pişiren anneler
Kadir kıymeti bilinmeyince şaşıran anneler
Ah bir arkadaş kadar sevgi görmeyen anneler...

Anneler rol yapar her şey yolundaymış gibi
Gözyaşlarıyla kaplıdır yüreğinin dibi
Ağlasa ne zırlıyorsun derler
Hastalansa zaten hep hastasın derler
Bütün ömrünü yuvası için eder heder
Ah en kıymetsiz en gereksiz anneler...

Anne evladıyla sohbet etmek istese sus derler
Bir düşüncesini söylese hemen terslerler
Televizyonda sevdiği programa baktırmazlar
Ses yapıyor diyerek bilgisayarı açtırmazlar
Sabırla hepsine boyun eğer anneler
Ah yine de bencillikle suçlanan anneler...

Radyoyu bile açmaz uyusun diye
Arkadaşları ile gürültüsünü çeker gece
Çocuk bir koca adam anne cüce
Bu çifte standartlar gidiyor güce
Psikoloğa beraberce gitseler
Hata sende diyerek hep suçlanır anneler...

Baba kızar içinden dışına yansıtmaz
Arkasından laf eder çocuk duymaz
Anne iki arada bi derede kalır
Babasını sevsin yeter ki der de bunalır
Saçından süpürge yapan anneler
Ah herkesin nazınca koşan anneler...

Ah şu yanlış anlaşılan anneler
Öküz yerine tarlaya koşulan anneler
Ah herkesi memnun etmeye çalışan
Sevilmemeye alışan anneler
Ah ölürcesine sevip değer veren
Evdeki en değersiz obje anneler...

Ah babalar kadar sevilmeyen anneler
Ah sevilmeye layık görülmeyen anneler
Ah ne yapsa beğenilmeyen anneler
Ah ölmeden gönüllerde öldürülen anneler
Her fırsatta gözden düşen anneler
Ölünce anneler günü kutlanan anneler...

Gülhan Çeliktaş