2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1345
Okunma
Bir hüzün naklettim ömrüme,
Bin isyan ektim nadasa bıraktığım topraklarıma.
Trafik ışıklarım hep kırmızı,
Yollara sürgün ettim ayaklarımı.
Dönülemeyecek yıllara çoktan vedayım,
Hoş çakallar kazandı bu savaşı.
Gülünecek çok şeye ağlar mı insan.
Ağlar.
Bilmeyecek, hissetmeyeceksin,
Dönüşümü olmayan kutularımın saklananı,
Telafisi yok, terapisi geç bu hastalığın…
Anahtarlar kayıp, çilingir ustası ölü.
Şehrinin kapılarını açamayacak kadar yüzsüzüm,
Çığ düştü gözlerime ağlayamıyorum.
Ağıt benim içimde…
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz