Sitem!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Aynaya baktığında gözlerinde aradığı ışığı göremediği zaman üzülür insan
Gerçi aynaya bakmaya ihtiyacı da yoktur ya Üzüntüsünü kaleme almak isteyince bocalar neyi nasıl yazacağını bilemeyince dönüp kendine sitem etmek için başka bir şiir yazar:) İşte o misaldir bu şiir. Doğrultmaya çalışma kaburga küreğimi Hadi bir söz söyle de dağlasın yüreğimi Bıkmadın mı; sen hala başıbozuk tozmaktan? Bıkmadın mı; yıllardır susuz kuyu kazmaktan? Mesnetsiz duyguları dize diye yazmaktan! Yıkık dökük yapısı andırır viraneyi Dinlemekten usandım hep aynı teraneyi Şiir mi dedin heyhat! Çoğu boş çoğu bayat Toplayıp bir araya ister yak istersen at Ne masal ne hikâye şiir hayattır hayat! Değil mi ki gönülden bir numune taşıyor Aşığın kaleminde ne şiirler yaşıyor Hiç yazma yazacaksan, kelamı; zorlamayla Ateş de değildir ki parlasın harlamayla Hıfzın dağarcığında olur mu; turlamayla? Bu kadar düşünmeyle âlim olunur âlim! Gel vazgeç bu sevdadan etme kendine zülüm //Dedim de demeseydim dudakları büzüştü Öyle bir söz etti ki nutkumun dili düştü!// 10 Ocak 2016 |