Arşiv Yangını Aysankaç şiir yazman gerekiyor bilmiyorum ki daha aslı seninle kilitli iken bütün duygularımın şimdi bir arşiv yangını çıkarıyorum bekle göreceksin dumanı uzaktan haberleşiriz… yaktın mı diye sorma bana gel birlikte yakalım yanalım istersen suç ortağım olur musun kendinde kabul edersen... ne çabuk geldin yine düş hızı içimde yağmurlar avucumda hazan ateşi yasak etmesen dokunmayı birbirimize ben senin içinde sen benim içimde önce biz yanacağız bile bile tutuşturma dur hele... hani Aysan gitmek kolay sevmek zordu ne varsa her neyse çektiğim geçsin zabıtlara. insan yaşadıkça neler görüyor sevdiklerinden ne kadar hoşuma gidiyor bıraktığın yazıtlar hayat direnişçisi çılgın kimliğim. ve hatta seni tanıdıktan sonra gladyatörleri bile daha çok sevdim vurduğu kırdığı halkı coşturduğu için değil senin tarih hayranlığın bu stratonikeia aşkına. son bir sorum bağlantı denilince cevap ver köprü mü, düğme mi, yol mu, ray mı? benim aklımda tek bağcık. sakın ha deme gıcık… tutuştur/alım yak tutuşsun artık bak yanık kokusu alıyoruz haydi kaç kaçma gel teslim olalım tutuklanıp konalım ikimiz bir hücreye taşa toprağa sulara aşk bulaşsın ardımızdan... 2016/1 |
Yazan kaleme saygılarımla..