Zafer Sabrın En Güzel Meyvesi
İçtiğim çayım bile şekersiz artık.
Nasıl şekerleme bir uyku çekerim. Duyduğum hadiseler üzerine... Orduya hizmet eden bir asker için. Ordu’ya dört saatlik bir sürede vardılar. Elektrik direğine bağlı bir bayrak astılar. Naylon poşetle çevrilmiş şehit evine. Yüreği yangın yeri gözüyaşlı annenin, Evi yeniden yapacakmış devlet! Nasıl ağlamasın kainat. Sunulurken geç kalmış bir vaat. Ülkemin ocağına incir ağacı dikildi. Altını kıstım ocağın. Kısık ateşte kaynıyor biçare yürekler. Ülkem yasa doydu. Erken kalkmalı sofradan. Kızılcık şerbeti kırmızıya boğdu. Rüzgârda dalgalanan bayrağı... Sana nasıl öldü derler mehmedim. Hüznün geziyorken sokağımda. Yıllanmış kadehler gibi dönüyor dünya. Oysa hiç içmedi yağmuru güneş! Yalnızca yağmura çıkanlar bilir. Tebessümün kıymetini. Takılmışken hüzün boğazına... Kurumuş dallarda yeşerir elbet. Mahşer ne güzel gül bahçesidir. Diner elbet ülkemdeki kasvet. Zafer sabrın en güzel meyvesidir... |