Canım Anadolu
Toprağa değil yiğitlerine sarılmalıydı analar.
Kavuşma kokmalıydı vedalar. Yiğidinin anılarıyla doluyken odalar. Şimdi boynu bükük kalıyor aynalar. Ne gün geçmek biliyor. Ne fotoğraflar sıcaklık veriyor. Yarım bırakılmış her hatıra acı veriyor. Analar dönmeyecek olan yiğitlerine ağlıyor. Ne tadı ne tuzu kaldı yaşamanın. Neyine teselli, vadesi dolmayacak sılanın. Geçesi yok duvara çakılmış saatin. Kuruduğu demdir göz pınarlarının. Bir sevinçleri vardı oda toprak oldu. Yalnızca bir yiğit değil bir millet vuruldu. Sanmayın tabuta girmekle her şey son buldu. Zafer çığlıklarıyla dolu canım Anadolu. |