Alıp da başımı gidesim var bu şehirden.
Yetim kalsa da geçmişte anılar.
Kimseye bir açıklama yapmadan gidesim var.
Hem de hiç dönmemek üzere.

Giriş katında oturur gibi bir apartmanın.
Hüznün en acılı yanında oturuyorum.
İçim nasıl yanıyor, yüreğimde ateş şöleni.
Elimde matara, gözyaşlarım aksa da söndüremiyorum.

Sokağı boğuyor beni.
Her an geçmişimle savaş halindeyim.
Yola çıkıp da bulmak için beni.
Her gün farklı bir gezegendeyim.

İnsanların birbirini ezercesine geçtiği sokaklar.
Hışım hışım, yine de ağızlarda zerre selam lafı yok.
Nasıl huşu içinde kalsın yüreğim.
Bu şehirde bana huzur yok.

Dört koca yıl, asırlarca zulüm sanki.
Sahilin güzelliği gözümü boyayamaz ki.
Bu şehirden gidesim var.
Hem de bugün hiç arkama bakmadan

Hem sende yoksun bu şehirde.
Ne vakit gittin, anılarda uçtu gitti seninle.
Bir ben kaldım teneşirde.
Bu şehirden gidesim var...