Bırakmıyor yakanı kara bir bulut geçmiş
Her kapının ardında hüzünlü bir yüz durur
Silmek hatıraları ölümden daha güçmüş
Çekip gitmiş dün gibi gelmez bir daha sürur



Umudu tükenmiş göz kemter bakar yarına
Şekilden şekle girer kof sahnede düşünce
Zehirli ok olur an bühtan açar bağrına
Andan kısa hayaller çözülmeyen bilmece



Dikenler güne batar güller kalır rüyada
Kuşanır silahını cenge hazırdır nefsin
Bin bir suret oynaşır utandığın aynada
Kanmaya amade bekler biçare nefesin



En sadık arkadaşın mahzun bakar uzaktan
Girme diye bağırır benliğin denizine
Hak yoluna kurulmuş habersizdir tuzaktan
Berrak suyla kandırıp ateş yakar özüne



Kimseye söylenmeyen sırlar ağlar duvarda
Her harf utanca tutsak her kelimede zincir
Sabırla ölen buhran felah bulur mezarda
Gece biter toprakta toprakta doğar fecir





frezya