ismi olmayan bir şiir
Ay gidiyor penceremden
Bırakıyor beni karanlıkla yapayalnız Düşlerim, düşlerimin kana battığı saatler Cigaramda bir ayrılık türküsü Bir duman, Bir ateş... Geceden ses çıkmaz Çetin dağların doruklarindan da Acıdan da ses çıkmaz Yavaş yavaş yayılır bedene Peşpeşe yakilmis sevdalar Hüzünlü, yorgun argin şiirler Kundakta ağlayan bebek Sokakta oynayan çocuk... Sevdamin kıyısında haydutlar, cakallar Beklerler pusuda Beklerler beni Geceler benimdir Gündüzler hepinizin İt sürüsü ölmemi bekler Ben yaşamayı umud ederim Sevdam kana batilmis gül Akmayan dere Ani bir çığ gibi gelir üstüme Üstüme geldikçe vurur beni Vurdukça beni canlanır kan gülleri Ve birer birer yok olur it sürüsü, cakallar Kerpiç evlerde büyüdü sevdam kerpiç evlerde oynadı oyunlarını Birlikte pamuk topladık Harran Ovasında Pirinç ektik, buğday ektik Karacadağ doruklarinda Bir çocuk sitmadan öldü Bir kadın gebeydi bebesini dusurmus Dinle bunları Sevdam Dinle alinterim Dinle gökyüzü Dinle şerefim Dinle bunları, gör bunları... Ölüm döşegimi sermis dost yüzlü haydutlar Kesmisler biletimi akıllarınca... Yürekte sevdam eksik olmaz Duslerimde zafer türküleri ... Gecenin bittiği saatler Rüzgar savurur haydutu, it sürüsünu Güneş kavurur çakalı, kurdu Ay besler sevdamı Ay büyütür Ay korur ay aydınlatır Geceler hep benimdir Gündüzler hepinizin... |