Çaresizlik nedir bilirmisin?
Evet , biliyorum
Ve ilk defa bildiğim birşeylerden utanır oluyorum...
Manasını bilmek yeterli olmaz
Gözler önünde yaşanan çaresizliğe şahit olmak yaralıyor bizi
Öz yudundan tutsak,
Öz vatanın da parya olanlar...
Dilleri var haykırırlar
ama duyuramıyorlar seslerini,
Yemekten nefesi kesilenlere
Yemekten ağırlık çöküp yerinden kalkamayanlara...
Çaresizlik nedir biliyoruz,
Vicdansızlık nedir onu da biliyoruz.
Günler süren arayışlardan sonra bir ekmek...
Tüm arayışlarının mükafatı olur
Akıp giden gözyaşları,
Soğuk beton üstünde ki titreyişi,
Anne ve babanın evlatları karşısında ki çaresizliği
Ve
ilk defa mahsum bebekler teselli ediyor babalarını
Küçük dünyalarında çaresizliğe yer vermiyorlar
Ama, çaresizler
Ve biliyorlar ki çaresizlerin tek çaresi Allah’tır.
Üşüyen bedenlere tek yatak soğuk topraktır
Karınlarını doyuracak tek nimet kuru ekmektir
Acılarına su serpen iki damla gözyaşıdır...
Çaresizlik...!
Bilirmisin ki o hali
Bilemezsin,
Titreyen bir çocuk bedeni hissedemezsin
Annenin ölen yavrusunu bağrına basışını bilemezsin
Acıların etrafına duvar örmesini bilemezsin
Çaresiz kalan çaresizliğin içinde ayakta durmasını bilir.
Şimdi bildiniz mi çaresizlik nedir.
Bir daha düşünün, çaresizlik bildiğiniz midir?
Ve
Bildiğinizden utanır oldunuz mu?