Üşüdüm...
Üşüyorum anne
Kışın ayazı
Yüreğimi titretiyor
Ama halimin karşısında
Vicdanlar sızlamıyor
Istemedim birşey
İstemiyorum bundan sonra
İstediğim tek şey vardı anne
Başımı taşa değil
Yüreğine yaslamak,
Çünkü beton soğuk
Üşüyorum anne...
Şefkatin ısıtır beni
Seninle dünyalar benimdir
Ama sensiz anne...
Sensiz olmuyor
Bu şehirde insan çok
Ama hiçbiri dönüp bakmıyor
Kalbimin titreyeşini,
Gözümün yaşını dindiremiyor
Bu koca şehirde yalnızım anne
Üstümü örtecek yok
Yamalı bir gömlekle
Soğuk betona baş koyuyorum
Bu şehirde ışık çok
Ama hiçbiri içimi ısıtmıyor
İnsanlar içinde yalnızım anne
Görmüyorlar
Duymuyorlar
Konuşmuyorlar benimle anne
İçimdeki tek ses sensin
Sesimi duyan sensin
Yüreğimin acısını hisseden sensin
Yoksun biliyorum
Ama gölgene sığınmaya bile muhtacım
Çok görüldü dünya
Rahatsız olmasınlar
Kaldırımların bir köşesine çekilirim
Yollarında engel olmam
Rahatsız olmasınlar diye
En karanlık köşelere sinerim
Daha ne yapayım anne...
Kalbim acıyor
Ama her uykunda
başımı kucağına yaslamışcasına
Bu soğuk taşa koyuyorum anne
Biliyorum üstümü örtüyorsun
O yüzden uyuyabiliyorum
Allah görüyor halimi
O beni koruyor
Halime şükür ediyorum anne
Ama özledim seni
Sevginle ört beni...