Uzayan Bir Hayal İşkence Ve Sen
Islatan hüzünle başlıyor nöbet.
Sesime ses vermez umut ağacı! Gecenin kalbinde gam sepet sepet, Ruhumda depreşen bir yivli sancı. Göğüs kafesinde çırpınır umut. Esrarını saklar sevda çiçeği. Her yağmur yağışı erirken bulut; Islak yüreğimden al geleceği... Beyaz bir zambakla yürür anılar. Hayalin gönlümde buhran damıtır. Gıcırtıyla kapanır tüm kapılar. Saçlarını esen rüzgâr dağıtır. Arzu: kof gönülde fosforlaşan sim… Hüzünse; ruhları hapseden zindan… Âşık: sahte sevince mahkûm bir resim… Umurumda değil tükensin zaman. İdamlık bir mahkûm şekil ve desen Öykümde iç içe hüzün ve vebal Uzayan bir hayal işkence ve sen: İşte dört mevsimdir kuşandığım hal. |
Anunursun düşlerinde
Düşleye düşleye düşlerinden
Saygı ve selam ile.