Son Durak
İçimde bir sıkıntı süzülüyor
Asla aydınlanm’icak bir karanlık Sanki hiç hatırlanmıyormuşum Sanki hiçbir zaman var olmamışım Bir sela ile dönücem toprağa Arkamdan "iyi adamdı" di’cekler Ta ki ismimi unutana kadar ondan sonra anımsarlarsa muamma Ölümün sesi ensemde sürekli Kıvrak pençesiyle yakalayacak Kaçabilir miydim kaçınılmazdan Süleyman’a mı kalmış dünya nol’cak Hepimiz bir trendeyiz en sonunda Hepimizde son durak kara toprak Biletimizi kesmiştir yaratan Abdalın son durak yaklaşmış çoktan |