ÖĞRETMEN KİMDİR?

24 Kasım’da bir, gelir akla,
Sonra unutulur kimdir öğretmen.
Mevzuatın imkân verdiği hakla(!)
Üstünde gezilen çimdir öğretmen.

Şatafatlı sözler, yırtığa(!) yama.
Çoktan atılmıştır papucu dama.
Oysa ferde değil bütün topluma;
Şaşmaz istikamet, yöndür öğretmen.

İltifat yağmuru yarın dinince,
Başlar hakaretler hep ince ince.
Dersten çıkıp otobüse binince,
‘’Eccik öte gidin lan’’dır öğretmen.

Tepetaklak olmuş, sanki kâinat.
Her şey ters giderken nedir bu inat?
Öğrenciler amir, veli bürokrat.
Bu düzende artık sondur öğretmen.

Kızsa öğrenciye, duyar endişe.
Gelir bir çantalı hemen teftişe.
Şirazesi kayık, eğri gidişe
Dur diyecek dizgin, gemdir öğretmen.

Bakıcı(!), gardiyan(!) roller karışık…
Onca karanlıktan sızmıyor ışık.
Çektiği acıdan yüzü kırışık,
Oysa teknoloji, fendir öğretmen.

Üstünde tepinir aygırlar, filler.
Moralini bozar, dimağı keller.
Ardından konuşur, saygısız diller,
Cahil cühelaya yemdir öğretmen.

Türlü cebre karşı hep sabır taşı
Hemen ihtar, ikaz; oynasa kaşı.
Kendi ışığıyla döküp gözyaşı
Erir damla damla, mumdur öğretmen.

Hesaplar, sözünün vardığı ucu.
Kimi yaftalanır; yok şucu, bucu…
Üstüne yüklenir sistemin suçu,
Bir damla huzurdan mendir öğretmen.

Çalıştay, konferans, türlü toplantı,
Hep tatile gelir, tuhaf rastlantı(!)
Üstten yazı gelir, kurar bağlantı;
Katılır, konuşmaz; fondur öğretmen.

Yapboz sistemlerle nesli erittik.
Yanlışa bir eksi, doğruya bir tik.
Hep veren taraftır, alış hep eksik.
Denk gelmeyen bütçe, zamdır öğretmen.

İdol-model denir, alem taranır.
Başarılı örnek dışta aranır.
İthal bir idrak ki Garba dayanır,
Bu milletten değil Fin’dir öğretmen.

Öğretmene bakıp kendine hiza
Vermeye çalışan bak madrabaza
Çoğu hesap bilmez anguta, kaza
Her yaz tatilinde gamdır öğretmen.

Hakkıyla bilinmez kadri kıymeti.
Beklenir, yok etsin derdi, illeti.
Aydınlatır ilmi; mülkü, devleti,
Bir fecri sadıktır, tandır öğretmen.

Mendebur alemin nedir ederi?
Elbet anlaşılır bir gün değeri.
Bu memleket, vatan; onun eseri,
Milleti besleyen kandır öğretmen.

Fatih’i, Yavuz’u bezeyen arı.
İlim ve irfandır metaı, kârı.
Mevlâna, Yunus’un; o, hamurkârı
Arka plandaki sandır öğretmen.

Türlü rüya görür, akşam yatınca.
Bilgiye, hikmete; şefkat katınca.
Öğrencinin eli ekmek tutunca,
Neylesin düğünü, şendir öğretmen.

Öğretmenler asla sönmez güneşler.
Kendini tüketen mumlar, ateşler.
Dizilir nesiller; kavim, kardeşler
Sırayla önüne, handır öğretmen.

Öğretmeni tarife ne söylense az.
Saygı mı itibar mı sağlansa biraz(!)?
Zamanlar, mekanlar sınırlayamaz,
Bugündür, yarındır, dündür öğretmen.

Yeter Deli Kadir, sözünü eyle.
Öğretmen tarifi yapılmaz böyle.
Cahil cühelaya doğruyu söyle
Peygamber vârisi, candır öğretmen.

20.11.2019
KARATAŞ/ŞAHİNBEY