kozasından özgürlüğe çıkarken kelebekler
göğsüme şavkıyan ayda sesine dokunurum

gecenin zifirisi, sabahın körü
zaman hiç fark etmiyor
her an aklımdasın

kokunu hiç bilmem sevgilim
ellerini hiç tutmadım
yüzünü avuçlarıma almadım
bir kere olsun sarılmadım
sesin kalbime dokundu
sesinden gülümsedim hayata

sen yalnızlığıma bir karanlığın ışığından sarılırken
ben seni şakaklarından öperek sevdim

bazen ölüm ayaklanıp gidiyor benden
bazense göğsümün üstüne bağdaş kuruyor
serçe bakışlarından yüzüme damlayan yağmur oluyor
sonra yokluğun idam sehpası kuruyor hayallerime
kendimi sana idam ediyorum

bak sesin göğsümün üstünde
özgürlüğe adım adım ilerliyor

ah sevgilim
keşke şimdi çıkıp gelsen
gecenin karanlığı
sabahım körü hiç fark etmez
sen adımlarını göğsüme ser
ben göğsümdeki ayak izlerini takip ederim

sesin kalbime dokundu
usulca kilitledim, sesinin üstüne kalbimi

ibrahim dalkılıç

29/12/2015
20:10 izmir