gölgesini yitiren çocuklar
çocuk düşlerinde
her sabah rengi değişen umut kuşları uçar... yüz sürdüğümüz gecenin ölüm sessizliğinden sonra kentin sokaklarında karartılmış umut çığlıkları ruhuma sızıyor ve ben otuz iki dişimin kirli beyazlığını anlatmalıydım insanlara gölgesini yitiren çocukların umut çığlıkları lanetli ve üşüyen bedenimin yoksulluğu kar altında duyuyor musun |
................................................P.J. BAİLEY
Gönül sesiniz susmasın.
Beğendim.
.............................................. Saygı ve Selamlar...