İnsanlık, umursamadığı, olağan karşıladığı tüm kötülüklerin ortağı olur ... Artık onlar, suret-i insan haline gelmişlerdir ... İnsanlık adına hiç bir çözüme yanaşmaz, sadece susarak seyrederler ...
" Onların gözleri vardır ama görmezler ... Kulakları vardır ama, duymazlar ... "
ne çok geç/miş mevsimlerden geçmiş bir yağmur akşamı yaprakları bir bir düş/müş yüzleri solgun düşler yorgun çizgileri bırakmış geride yitip gidenlerin sus ağıtlarına sus/muş bir yaşamak olmalı rüzgar
takvim yaprakları bittiğinde başlayan ağıtlar ki dolaşır boş sokakları düşen ömürlerin şarkısı her dilin kendi sessizliğine gömülürken okunan vedaları gülümsemişlerin gölgeleri yalnız insan sesleri merhabaların mevsimsiz zamansız vedaları kış/lar yaz/mış yazgısı olmalı akşam yağmuru
kıyısına düş/müş yüzü bir çocuk denizler dolusu yok/sul yoklukların çığlığı insanın yazgısı yine insan alnından düşen derin çukurları kıyısında kınalı elleri kesik insanlık keseni suret-i insan müsveddesi kesik başların ki
silinmez zamanlar ötesi sus/kun nidası olmalı şimdi yükselen
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
suret-i insan ... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
suret-i insan ... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
ve zaman bir eylül gecesi arazlı ve ayaz kendimize döner yüzümüz içimizi dolduran pişmanlıklarımızda g/özlerimiz kanar ve zaman bir göç mevsimidir vakit dar vakit yok yarına
Özlenen duygular sevgileri taktim etmiş.
Beğendim…
....................................... Saygı ve Selamlar...