Tez Elden Kavuşalım
Kaç kurtar kendini ey aşk.
Senin devrin değil bu devir. En temiz insanımızda bile. Bir yığın günah birikir. Kaç kurtar kendini ey aşk. Ben ardından nasılsa gelirim. Kalbimde toz pembe sandığım sen bile. Kaçıp kurtulmak istiyorken bu devirden. Ben nasıl olurda burada dururum. Bekle beni gittiğin yerde. Gün ağarmadan gelirim. Gece bugün pek bir uzun. Sanırsın kıyamet habercisi! Sabaha çıkar mıyım bilmem. Yine de bekle beni mutlaka kavuşacağız. Mahşer gününde dahi olsa razıyım. Yeter ki ümit kesme benden. Benimse tek ümidim sensin. Bu gece pek bir uzun. Kıyamet kopar sandı da insan bugünde. Nasılda sığındılar beyhude şeylere. Bu gece en uzun şiirimsin ey aşk. Kaç kıtayı geçmeli sana varmak için. Kaç ırmak kurumalı geçerken boğulmayayım diye. Kaç dağ erimeli aşkın alevinden. Ötelerin ötesindeysen ey aşk! Ölüm meleğine haber verde. Tez elden kavuşalım... |