Kendi Kendine Batar DikeninGönlüm incindi dikeninden. Dikenin kanattı ruhumu. Kanlı bir goncasın, Ruhumun dalında… Hayalimden alıyor; Koyu yeşil rengini yaprakların… Kızıllığınsa kanımdır A rh (+) Kanım kadar yakınsın bana… Gölgem kadar uzak… Bir gölgesin farkındayım. Uzanıyorum ama tutamıyorum. Gölgen arsız, ben yorgunum. Ne zamana kadar koşmalıyım ardında? Yetmez mi bir ömür! Arzum: batsın güneş artık. Gölgem kaybolsun, ben kaybolayım… Dilerim bir gün, Kendi kendine batar dikenin! |